استادگی

بحرِغم توفان اگر بر پا کنددرملکِ جان
کشتی ای صبردلت براوجِ توفان ها بران
فتنه گردوزخ کنداین زند گی بر ماوتو
با تحمل شعروبیتِ عشق و الفت را بخوان
وحشت و دهشت شوند برپا به دنیای خدا
موترِ استادگی رادردلِ ظلمت بران
حرصِ ظالم فوج انگیزدبه تسخیرت رفیق
با بصیرت هرنفس لاحول برزشتی بخوان
با هیولادست وپنجه کرده کرده نازنین
بیرقِ خوشبختی رابرقله یی ذلت نشان
کینه گر جاری شوددرخون رگ های تنت
آیه یی انسانیت را وقتِ قهرِ خودبخوان
درسرابستانِ هستی مانده باشی هم نفس
باتانی بربدی ها نورِ ایمان را رسان
گرشود نامرد می افزون درین دنیا حلیم
چون پیمبرسوره های آدمیت را بخوان

سید حلیم ” حلیم”