درخت

درخت
پر دهش است پنجه‌های درخت
زندگی سبز از نمای درخت
دست ما گر به شاخه اش نرسد
پیش پا است میوه‌های درخت
هیچ پاداش هم نمی‌خواهد
دین و پردیس هم نمی‌داند
رفته در آفتاب استاده
سایه اش را برای ما داده
و کسی هم به پاس خوبی‌هاش
گل نمی آورد برای درخت
به درختی روم نوشته کنم:
کاش ما هم کمی درخت شویم
کاش ما هم کمی درخت شویم
بهار سعید
پارسی —- تازی
پردیس، بهشت = جنت
کیسه = جیب
نادانی، بی‌خردی = جهل
کوشش، تلاش = جهد
جنبش، تازش = جولان
خوبانم!
گذر، پسند، پیغام و همرسانی های تانرا
یک باغ درخت دوستی، سپاس.
فرتور و توت از درخت باغچه‌ی خانه‌ ام.
بهار سعید