ای عشق! ای نهایت رنج و عذاب من
ای آنکه مانده از تو نشان اضطراب من
ای دوست از کنار منِ خسته دور شو
دیگر نمانده حال سفر در رکاب من
شام است و ابر تیره و پایان زندگی
در کور راه خیره شده آفتاب من
جانا مرا به حوصله دعوت چه می‌کنی؟
پر گشته از هلاهل پیک شراب من
ای آنکه مانده از تو نشان اضطراب من
ای دوست از کنار منِ خسته دور شو
دیگر نمانده حال سفر در رکاب من
شام است و ابر تیره و پایان زندگی
در کور راه خیره شده آفتاب من
جانا مرا به حوصله دعوت چه می‌کنی؟
پر گشته از هلاهل پیک شراب من
صفیه میلاد
