یاد آن دلبـــر نـــــازپــــرور دُردانــــه، بخیر
از ســفر باز چو آید مهِ من، خـــــانه، بـخیر
از ســفر باز چو آید مهِ من، خـــــانه، بـخیر
چاشت و شب آشک و شوربای غزل قربانش
عصریه میوه و انــــــواع هوســـــانه بخیر
صبح بــیدار شدیم هر دو که خواندیم نماز
با هم آماده کنیم وعده یی صــبحانه بخیر
چایٔ لطف و عــسل ناز و مربـای نــــــگاه
را تعـــارف کـــند مونس فــــــرزانه بخیر
من؛ به ســـالن تخیــل بــروم، زلـــفش را
چون (کرشمه) بدهم شکل، کنم شانه بخیر
زایـــر امروز نه، فردا نشــدی، روز دیــــگر
می شوی از غم آن شوخ تو دیـوانه بخیر.
سید عادل شاه زائر
