بِنْوِیس حال ما و مـــــکـرر نوشــــته کن

(جان پدر کجاستی؟) لطفــــاً پیــامکی
سطری بـــرای خـــاطر مـادر نوشته کن

این روزگار تیره و این شـــــام تــــار ما
هم پایهٔ سیـاهئ محــــــشر نوشـته کن

ای زاده جهالت و دهشــت، گــــلِ چــمن
تاکی شود به دست تو پرپر، نوشته کن

تا که ســــوارِ مـــرکبِ جــهل و تحجرند
اوضاع این ستمکده بدتـــــر نوشـته کن

اسبِ نجیب را به جَوِی کـــس نمی خَرَد
تا مشتری رســد تو فَرِِ خر نوشــــته کن

ما را به جرم آنچه نکردیم می کُـــــــشَند
آنان که انــــد بد دل و کـــافر، نوشته کن

سنی وشیعه، تاجــک و پشتون، تمام مـا
با هــــم بـــرادریم و برابـــر، نوشــته کن

پاینده باد صلح و سرافگنده بــاد جـــنگ
این جمله را به لوحــــــهٔ از زر نوشته کن

با حربهٔ کتــــاب و قـــــلم جمع می کنیم
زایر بســاط هرچـــه بُوَد شر، نوشــته کن

سید عادل شاه زائر