ستایش گیسو

ستایش گیسو
گفتی لبم برای لبت شیرین بیان کنم
عالیست جان من بگذار امتحان کنم
شیرین و تلخ هر چه که باشد لبت گل است
پروانه وش ز شهد لبت نوش جان کنم
ترسم کسی بدزد عزیزم لب تو را
باید لبت میان لب خود نهان کنم
گفتی لبت قساوت سنگ است وای من
باید به ناز بوسه ، دلت مهربان کنم
خاک زمین منم و تو زیبای آسمان
طوفان شوم مگر که سر از آسمان کنم
باشد که در ستایش گیسوی ناز تو
چون شانه خدمت تو و آن گیسوان کنم
احمد پروین
Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *