بسکه رنگین جلوه از لخت دل شیدای ماست
آه ما طاووس هند تیره بختیهای ماست
بر فراز عرش جوش بی نیازی می زنیم
آسمان درد ته مینای استغنای ماست
اول دیوانگی فکر شهنشاهی بود
سایهٔ بال هما سرمایهٔ سودای ماست
عالم تجرید را آزادی ما رونق است
زینت پیراهن عریان تنی بالای ماست
گر رسی جویا به کنه خویشتن، عارف شوی
باعث ایجاد عالم گوهر یکتای ماست
جویای تبریزی
