کجایی مهربانی ای گهر معنایِ انسانی،
کجایی تو؟
که هر سو بنگری سودایِ سرمایِ زمستان است
کجایی تو؟
که هر سو بنگری سودایِ سرمایِ زمستان است
و دل ها بی مروت،
آسمان بالا و بالاتر
زمین پر کینه و نفرت
و دستان از بخیلی خشمناکی هایِ بیدادِ کهستان است.
محمد اسحق فایز
۸ دلو ۱۴۰۱
کبل
٭ _ عاریتی از روح ” زمستان” اخوان زنده یاد.
