پدرود!

پدرود!
هوشنگ ابتهاج!
ای بامشادِ شعر در آیینه‌ی زمان
هم‌خون ارغوان
ای پاس‌دار باغِ غزل‌های پارسی
_غربت‌غروب‌پیرِ پر از آفتاب و تاب_
دیروز اگر به یاد چمن ناله‌ ساختی
ای بی‌دیار درد!
امروز،
در سوگت ارغوان تو جان گریه می‌کند.

هلال فرشیدورد

Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *