دل سر از فردا به دریا می‌رود
تاچه پیش‌آید، خدا را می‌رود!
تاچه پیش‌آید، خدا را می‌رود!
گر نباشد رسمِ غواصی بلد
از سرش خیزابه بالا می‌رود
جز من و فردا و امروزِ غریب
کس نمی‌داند که تنها می‌رود
بی‌هدف گوهر نمی‌آرد صدف
این‌قدر دانم که بی‌جا می‌رود
آفرین بر این دلِ پولاد دل
یادَکی ناکرده از ما می‌رود
هلال فرشیدورد
