همين که بی تو غزلواره هام بی حال است

تو را نمی رسم از اين حروف ناهمگون
که بيت بيت بی آواز و خط به خط لال است

هميشه خواستنت شور و بودنت شادی
شنيدن تو تماشاست،ديدنت فال است

و بوی فطرت حوّايی مرا دارد
دو«سيب»سرخ که در چشمهای تو «کال» است

اگرچه «وَهم»به تو ،تو به «وَهم»نزديکی
خيال بال و پر شعر، بی پروبال است

به هيچ حادثه ای تن نميدهد کلمه
خلاصه اين همه دردهای امسال است

مهدی فرجی