مثل طلوعی در دل معنا پدیدارم

دل را فقط با یاد حق شاداب می‌سازم
از هرچه غیر از مهربانی‌هاست بیزارم

مثل نهال رو به رشدم چار فصل سال
تا عشق را در هر رگ نشو و نمو دارم

اندیشه‌ام آئینه‌‌ی رؤیای منفی نیست
افکار مثبت را درون سینه می‌کارم

مانند خورشیدی پس از اندک کسوف سرد
دل‌گرم تر عشق و امید و خنده می‌آرم

آری به لطف حق به اوج آرزوهایم
روزی قدم بر قله‌ها با شوق بگذارم

محمد خردمند