زمین تشنهٔ باران

زمین تشنهٔ باران
و من تشنه دیدارت
با رقص قلم
شعر می‌سرایم
از تو که می‌گویم
پروانه‌ها لای دفترم پرواز می‌کنند‌
کوتاهه می‌نویسم
وصف تو آن‌قدر بلند است
در شعر کوتاه نمی‌گنجد
سپید می‌سرایم
تا آزادانه خیال آغوشت را
به تصویر بکشم

عاقله قریشی

Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *