زنی، در بافت خیال‌اش!

زنی، در بافت خیال‌اش!
غرق پرواز بلندست
رویا هایش را به آسمان شفاف می‌سپارد
قلب‌اش زخم خورده
از نا بسامانی های روزگار!

پیش خدا گله می‌کند‌
دستانش برای دعا
به سمت آسمان پرواز می‌کند
بر زمین، چه بی‌نوا تکیه داده
با دلی پر درد
و آرزو های بزرگ !

عاقله قریشی

Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *