حَوّای من! بهشتِ حضورت پُر از انار
ما آدمیم، میوه‌ی ممنوعه را بیار
بگشا تمامِ پنجره‌ها را به سمتِ عشق
باید رها شویم از این زنده‌گیِ تار
گم‌گشته ام میانِ پریشانیِ جهان
دستی به روی شانۀ تنهایی ام گذار
وقتی که با همیم جهان شاد و خُرَّم است
بی هم‌دگر زمین و زمان است سوگوار
ام‌روز در کنارِ تو ماندن غنیمت است
فردا برای بودن مان نیست اعتبار
ما آدمیم، میوه‌ی ممنوعه را بیار
بگشا تمامِ پنجره‌ها را به سمتِ عشق
باید رها شویم از این زنده‌گیِ تار
گم‌گشته ام میانِ پریشانیِ جهان
دستی به روی شانۀ تنهایی ام گذار
وقتی که با همیم جهان شاد و خُرَّم است
بی هم‌دگر زمین و زمان است سوگوار
ام‌روز در کنارِ تو ماندن غنیمت است
فردا برای بودن مان نیست اعتبار
صادق عصیان
