دهان و دستِ کرایی در این وطن بودید
به لای و لوشِ تعصب چو کِرم لولیدید
ز روی جهل و جنون غرق در لجن بودید
به هرچه ساز و صدا نیز سر تکان دادید
به هر دُهُل- که شنیدید- در اَتَن بودید
جفنگنامه نوشتید و یاوه سردادید
به هر بهانه که هرجای در سخن بودید
و در سراسرِ سریال جنگ و صلح جهان
به نقشِ جانی و جلاد و گورکن بودید
خلاف ظاهر زروانی و اهورایی
چقدر دیو؛ چه اندازه اهرمن بودید!
صادق عصیان