بیهوده غم جهان فرسوده مخور
چون بود گذشت و نیست نابود پدید
خوش باش و غم بوده و نابوده مخور
څه په زړه کې دی ځای کړي د فاني دنیا غمونه؟
په غمونو کله ارزي د ژوندون دا ورانه خونه
څه چې وه هغه تیر سوي د راتلونکو درک نسته
په خوښیو کې یې هیر که د هستۍ نیستۍ غمونه