رو بر سر افلاک و جهان خاک انداز
می میخور و گِرد خوبرویان می تاز
چی جای عتاب آمد و چه جای نیاز
کز جمله روندگان کسی نامد باز
د جهان په خوله که خاورې هم پر سر د آسمانونو
د ګلرخو سره نوش که ډک جامونه له خمونو
نه خبر څوک له ثوابه نه اګاه څوک له عذابه
نه له تللیو څوک راغلي نه یې څرک د احوالونو
می میخور و گِرد خوبرویان می تاز
چی جای عتاب آمد و چه جای نیاز
کز جمله روندگان کسی نامد باز
د جهان په خوله که خاورې هم پر سر د آسمانونو
د ګلرخو سره نوش که ډک جامونه له خمونو
نه خبر څوک له ثوابه نه اګاه څوک له عذابه
نه له تللیو څوک راغلي نه یې څرک د احوالونو
