قندهاری را بگو سوی بدخشانم بیا

گرچه میدانم دلت در شهر نیلی است و بس
یک چکر سوی فراه و غور و پارونم بیا

شهر اندخوی است به والله شهر رویایی من
گاه گداری سوی قشلاق بهتر از جانم بیا

پکتیا و خوست و لغمان جای آرامیدن است
بهر سیل لاله اندر دشت و دامانم بیا

شوخ دروازی نیامد در بساط و بزم من
شوخ پامیری تو اینبار سوی شغنانم بیا

طلحه مهاجر