جمعه ها عصر حوله دور سرت می رسی از قنات پایینی

جمعه ها عصر حوله دور سرت می رسی از قنات پایینی
سر راهت دوباره با وسواس می نشینی و پونه می چینی
پونه ها را دوباره می کاری لای موهای خیس بی گل سر
می روی آه و باز پشت سرت دشت پروانه را نمی بینی
تو شکوهت میان دختر ها ای نجیب اصیل ای بومی
مثل یک تخته فرش کرمانی است وسط فرشهای ماشینی
پدرت کدخدا …خودت خاتون… باغ خرما… چهار گله شتر
پس غلط کرده عاشقت شده است پسری کامده رطب چینی
حامد عسکری
Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *