Ё ба бӯстон ба дари хуҷраи ман боз оӣ.
Гулбунн айши ман он рӯз шукуфтан гирад,
Ки ту чун сарвн хнромон ба чаман боз оӣ.
Шамъи ман. рӯз наёмад, ки шабам бифрӯзӣ?
Ҷони ман, вақг наёмад, ки ба тан боз оӣ?
Оби талхаст мудомам чу суроҳӣ дар ҳалқ,
То ту як рӯз чу согар ба даҳан боз оӣ.
Кай ба дидори ман, эй меҳргусил, бархезӣ?
Кай ба гуфтори ман, эй ахдшикан, боз оӣ?
Мурғи сайр омадан аз қафаси сӯҳбату ман
Доми зорӣ бнниҳам бӯ, ки ба ман боз оӣ.
Ман худ он бахт надорам, ки ба ту пайвандам
На, ту он лутф надорн, ки ба ман боз оӣ.
Саъдӣ он дев набошад, ки ба афсун биравад,
Ҳеҷат афтад, ки чу мардум ба сухан боз ой?