در سوگ عزیزان مان در زلزله کرمان شاه ایران

امشب که سوگوار تو هستم برادرم
انگار جای پای تو افتاده پیکرم
در رگ رگ وجود تو هر آنچه بگذرد
در رگ رگ وجود خودم نیز بنگرم
از ضجه‌های طفلی که در سوگ مادرش
از مادری که ناله کند واااییی دخترم !
احساس من به گریه‌ی تان درد می‌کند
دردی شبیه‌ی مرگ خودم هست در سرم
گلدسته‌ها و غنچه‌ی یک گلشنیم ما
من با تمام اهل عزا یک برابرم
یک دین و یک شریعت و یک حس پایدار
آتش درون سینه‌ی سرد است باورم
دردیست در میانه‌ی ما درد مشترک
امشب که سوگوار تو هستم برادرم
محمد خردمند