در صدا نام تو همنام تو کس می گیرد
دل من سخت حسود است نفس گیرد
اسم تو مثل خودت خاص خودت باشد بس
نام گل را به چه آئینه‌ی خس می گیرد ؟!
دارمت، لطف الهی‌ست … خدا را شکرت
تو نباشی همه‌‌ی هستی هوس می گیرد
سوختن ساختن آموخت به خلوتگه‌ی عشق
به کجا جذبه‌ی پروانه مگس می گیرد ؟!
عشق یک عاریتی خوب خداوند به توست
ناسپاسی کنی از قلب تو پس می گیرد
بودنت حال مرا خوب و برابر کرده ..!
نگو از دوریت ای دوست ” نفس” می‌گیرد
محمد خردمند
دل من سخت حسود است نفس گیرد
اسم تو مثل خودت خاص خودت باشد بس
نام گل را به چه آئینه‌ی خس می گیرد ؟!
دارمت، لطف الهی‌ست … خدا را شکرت
تو نباشی همه‌‌ی هستی هوس می گیرد
سوختن ساختن آموخت به خلوتگه‌ی عشق
به کجا جذبه‌ی پروانه مگس می گیرد ؟!
عشق یک عاریتی خوب خداوند به توست
ناسپاسی کنی از قلب تو پس می گیرد
بودنت حال مرا خوب و برابر کرده ..!
نگو از دوریت ای دوست ” نفس” می‌گیرد
محمد خردمند
