دوعالم صدقهی نیم نگاهت
جمالت نور میبخشد به خورشید
سیاهی شب از موی سیاهت
کتاب و دفتر و شعر و سرودم
فدای تو تمام هست و بودم
و من کوچکترم پیغمبر من
که نامت را بگیرم در درودم
خدا فرموده توصیف و ثنایت
فدای نام پاک مصطفایت
دل و جسم گنه آلوده دارم
چگونه شعر بنویسم برایت
غم دنیا شکسته استخوانم
گرفته طاقت و تاب و توانم
ولی با نام زیبای محمد
صفا پیدا کند قلب و زبانم
محمد خردمند