*بگو به پیش من آید، چه ارمغان دارد*
که خنده میکند از سینه میرود اندوه
کلید بخت خوش انگار در دهان دارد
خوش است ناز و ادایش به وقت حرف زدن
که چشم و ابروی تیغش دوصد زبان دارد
ببین به ماه و ببین بر رخ پری پیکر
بگو قشنگتر از این جهان تان دارد ؟!
اگر که تلخ کند چهره یاکه قهر… در هر حال
لبم همیشه دلش مثل مهمان دارد
محمد خردمند