اشک دامنگیر

اشک دامنگیر
یادگاری هســـــــــــــت این جــام می از کوثر مرا
دست زاهــــــــــــد بشــکنـد، کو بشکند ساغر مرا
یک جهـــــــان خونیســت از آتش اگر یک دل بُود
دوســــــــتان! میســوزد آخــــــر داغ آن دلبر مرا
ناله، رُســــــوای جهــانم کرد درمــــــــــانم نکــرد
پیر گـــــــردون هــــم ندارد داروی دیگر مـــــــرا
اشک دامنگیر مــن، چون کـودکان گــردیده اســت
میبرد در کـوی او، این طفل بی مـــــــــــــادر مرا
سجـــده گاهم گشـــــته ای یاران خم ابروی دوست
ای مسلمانان! به مســــجد بــرد این کافر مـــــــرا
دامنم پُر گشت از اشک و دلــــــــــــــم خـالی نشد
گـــرچه دهقانم، غنی میسازد این گوهــــــــــر مرا
غلام سرور دهقان کابلی