گونهی من جوي شد از هق هقم
در تو وفا نیست بمان موج وار
من که به سنگینی خود صادقم
کی بتوانی نظرم را عوض!
مرغک یک لنگهی شقِ شقم.
ساز بزن تارِ سکوت مرا
جان به غزل باز بده ناطقم
دلبر من هستی و کن اعتراف:
سارقم و سارقم و سارقم
طرح بلندای لبت شعر نو
من که کلاسیک تر از سابقم
ما که دو تا خط موازیستیم
باز چرا مثل سگ عاشقم؟
شهلا دانشور