ستاره چیده و در فرش راهِ تان آرم
تو باش تا به زمین نقش آسمان آرم
بمان تو برکه، دهم ماه را در آغوشت
لباس نور از انوار کهکشان آرم
به چار سمت، گلِ سوسن و گل سنجد
به چار سمتِ تو شادي به ارمغان آرم
تو خواب و من به تماشا، دو پلك عاشق را
كه تا رسد به سحر شام، نردبان آرم
تو آفتاب و در این گستره زمینم که
بدون تو نفسی بر نمی توان آرم
بيا خيال من از خواب هاي من بيرون
که فی‌البداهه غزل از دل و دهان آرم
شهلا دانشور
تو باش تا به زمین نقش آسمان آرم
بمان تو برکه، دهم ماه را در آغوشت
لباس نور از انوار کهکشان آرم
به چار سمت، گلِ سوسن و گل سنجد
به چار سمتِ تو شادي به ارمغان آرم
تو خواب و من به تماشا، دو پلك عاشق را
كه تا رسد به سحر شام، نردبان آرم
تو آفتاب و در این گستره زمینم که
بدون تو نفسی بر نمی توان آرم
بيا خيال من از خواب هاي من بيرون
که فی‌البداهه غزل از دل و دهان آرم
شهلا دانشور
