باد و طوفان رها نمی کندش,سر نوشتی چنین نشسته در آن
باز خورشید سوخته در خود, آتشش بوی مرگ را دارد
دشت ها ریگ ریگ می سوزند,گرگ بی رحمِ کین نشسته در آن
لاله خون,نسترن کفن دارد , باغ پاییز در بغل دارد
تبری در کنار شاخه ی عشق، زخم ها چه حزین نشسته در آن
آسمان، شب گرفته در آغوش , ابر ابر اشک می چکد از آن
بر لبِ ماه خنده خشکیده است ,خواهشِ آخرین نشسته در آن
پنجره خالی از گل و گلدان, نور از آفتاب می خواهد
زندگی مکتبی که خالی است , روز های پسین نشسته در آن
دشمن ِ هم شدند و می بلعند هر ستاره و ماه را در شب
پر شده از صدای درد وطن, دشمنانی لعین نشسته در آن
شگوفه باختری
برگردان به انگلیسی از: ابوالقاسم غضنفر
What has happened to the sorrowful nest?
What has happened to the sorrowful nest?
King of serpents is seated in it
Wind and storm do not leave it alone
A fate like this is seated in it
Again, the sun is scorched in itself
Its fire has the smell of death
The desert, sand upon sand, is burning
Merciless enmity is seated in it
The tulip blood and eglantine coffin embrace
The garden holds the autumn tight
An ax beside the branch of love
The wounds of grief are seated in it
The sky is embracing the night
Cloud upon cloud tears dripping from it
Smile has dried up on moon’s lips
Its last request is seated in it
The window empty of flower and flowerpot
It begs some light from the sun
Life, a school that is empty
The ending days are seated in it
They’ve become enemies, and in one gulp
They eat up every star and moon
The wails of homeland everywhere
The cursed enemies are seated in it
Poem by: Dr. Shugoofa Bakhtary
Translated from Persian by: Qasem Ghazanfar
