شعر هايت

شعر هايت
آهسته آهسته بال مى كشند
تا بلندترين نقطه ى آسمان هاى خيالت
نسبت به تو
در من !
مى خواهم   
به اين بال ها  پر بشوم
تا بپرند به بيكرانه هاى آسمان  عشق
نسبت به من در تو
هر دو پرنده اى شويم
و به بلنداى  آسمان هاى هستى برسيم
به اوج هم آغوشى
تو در من
ومن در تو        
يا هنوز
در حسرت رسيدن ها
بستر شب هاى تنهايى را آتش بزنيم
آسمان هاى خيال را
با خود به زمين بكشيم
و شب ها در خواب بى بال و پر
بپريم
ببينيم هنوز
نه تو در من
نه من در تو
شگوفه باختری