پائیز

پائیز
شاخه ها خشک و برگ ها زردند
مرغکــــان آشیـــــــان تهی کردند
باد پاییز ره بـــــــه باغ گشــــــود
شاخه ها بـــــــاد را همـــــاوردند
آفتــــابی ز لای ساقـــــه و بـــرگ
می فتد بر زمین کــــــه همـــدردند
لانه هــــــا لای شــــــاخه هـا تنها
لا نه هـــــــا خسته اند و دلسرد ند
کلک هــــــایم چو شـــاخه های تهی
باد هــــا را به غــــــــــارت آوردند
بچــــه هــــا با لبــــاس بـــــــارانی
در پــــی بــــــــرگ های ولگرد ند
بچه هــــا زیـــر شاخه های درخت
تن پــــاییـــــز را لگـــــد کـــــردند
آسمــــــــان روی دوش شـان ابری
برگ هـــــــــا زیر پای شان زردند
دستهـــــا شـــــــان پیامبران امیـد
که بهــــــــاران به لانه بر گردند