بیخ سوزان

بیخ سوزان
آتشی در روز هــــــا روشن شده
شب به روی تیره گی خرمن شده
خـــــرمن شب پاسبان دارد دریغ
نور دور شب چنــــان دامن شده
تا سیـــــاهـــــی لشکـرآرایی کند
چشم هـــا تیر ونگه جوشن شـده
دستهـــــا این دستهــــای پر دغـا
مار هـــای در دو سـوی تن شده
چشم هــا این چشمه ساران عقیم
دیدنی هــــا دیــــده بی دیدن شده
شب زبــــان شعله دارد در دهن
همـــــــزبان و ذات اهریمن شده
وای من فـانـــــوس با دنیای شب
خود نمــــــاد خاص پیوستن شده
وای من فـــردوسی روشن روان
خانه ام تاریک و بی روزن شده
مـــــوی دخت پارسی را میکنند
زال هــم با تو مگر دشمن شده؟
آتشی کــزهر طرف روشن شده
بیخ ســــــوزانِ گل و گلشن شده
آتش رســـوایی و بد نامـی است
رنگ تسلیمی جــــان و تن شـده
من بـرون آیـــــم ولی ققنوس سـا
آتشی عشقـــی زمن روشن شده!
پارســـــی را بـر فروزم بار بار
جان من دورش چو پیراهن شده
آه پیــــر طوس دستـــــم را بگیــر
دست من دست تــــرا مامن شده
هرطرف از عشق شب روشن شده
جـــان عاشق عشق را جوشن شده