در باغ

در باغ
در باغ تا طراوت شب بو شکست و ریخت
پــرواز در دو بال پرستو شکست و ریخت
از تنــــد بــــاد حـــــــادثه سرو امید رست
امـا به حیله های دو پهلو شکست و ریخت
هیــــزم فــــــــروش دور تظاهر برنده شد
انـــــدام بـاغ از طمع او شکست و ریخت
این شهــــر در کشـاکش انـــــدوه زنــده ماند
هر چند آفتاب در این جـو شکست و ریخت
در کــــوچه ها دوباره کسی برش میـزند
چینی روزهای که بیتو شکست و ریخت
پرواز ماندنیست به خــــاطر سپـــار هان
هر چند بال های پرستو شکست و ریخت