زمین برفی پاکــــم پر از جـــوانه شوم
نگین نور به انگشتر زمـــــانـــــه شوم
شکوه لحظۀ دیــــــدار در نگــــاه کشم
نشاط آبی دریای بیکــــــرانه شــــــوم
ز فصل سرد سکوت تو رخت می بندم
به آستان صدا شعـــــر عاشقــــانه شوم
میان بستر چشمت زنی خزان شده است
بهـــــار روشن چشم ترا نشـــــانه شوم
بخوان که دختر فریاد های من عمریست
نشستـه منتظـــــرم تـــــا شط ترانه شوم
ستاره هــــــای شبم را بــــه آفتاب دهـم
سپیده هـــــای سرود تـــــرا بهانه شــوم
پرنده هــــــای پریشــــان واژه گــانم را
به اعتمــــاد صدای تـــــــو آشیانه شوم
نگین نور به انگشتر زمـــــانـــــه شوم
شکوه لحظۀ دیــــــدار در نگــــاه کشم
نشاط آبی دریای بیکــــــرانه شــــــوم
ز فصل سرد سکوت تو رخت می بندم
به آستان صدا شعـــــر عاشقــــانه شوم
میان بستر چشمت زنی خزان شده است
بهـــــار روشن چشم ترا نشـــــانه شوم
بخوان که دختر فریاد های من عمریست
نشستـه منتظـــــرم تـــــا شط ترانه شوم
ستاره هــــــای شبم را بــــه آفتاب دهـم
سپیده هـــــای سرود تـــــرا بهانه شــوم
پرنده هــــــای پریشــــان واژه گــانم را
به اعتمــــاد صدای تـــــــو آشیانه شوم
