رقصیده و پـــــریشان از یاد هـــــا بـــــرآیـم
چابک چو پیک صبحی مست و رها ، برآیم
سبز است دامن یاد هـر ســـــو بهــــار نامت
گه درسکوت پنهان ،گه در صدا بــــــــرآیم
در جوی لحظه هــایت موجی شکسته پیچد
عکسی شکسته گـــــردم با مــــوج تا برآیم
عشق تو آفتــــابی ، من بـــــرکه ی سـرابی
با آنکـــــه نیستم من بر گـــــــو برآ ، برآیم
عشق ، آتشم تو خوانی، هــــم آتشم تو دانی
در ذره هـــــای بـــــودم در ده صلا برآیم
دودم اگــــر نبــــاشی بــــــودم اگر نیاشی
در آستــانت ای عشق برگو چــــــرا برآیم