د یادونو ملنډې – ګودر ځاځی

د یادونو ملنډې (نوی غزل)
زړه مې تا پسې درځي خو پخې مې لنډې
چـــــا ویــل چـــې تــه څـیرلي زړونـه ګــنډې
لارې شتـــه دي خــو اغزي له خاورو ډير دي
زه نـو څــه وکـړم چې پخې مې دي بربنډې
سـوداګــر یـوځـلـې هــم شـــاتــه و نـه لــید
مـــا خــو ډیـــرې پــسې ووهــلـې مــنـــډې
مـینــه مـــه راکـــوه، نــــــــه لــــرم وزرونــــه
ای دسیـند نـه هاخوا ناستې غونډې منډې
په هر تار کې یې یو زړه ښخ دی خو پام چې
د ویښـــتانــو دې پــرې نه کړې څوکې،څنډې
چــې بــه چــا راتـه لیدل ته به غــوسه شوې
خـــو یـــادونــــه دې وهــــي پـــر مـــا مــلنډې
مـــاشــوم زړه دې خــزانـه شوله ( ګــــــودره)
آخـــر څـــه دي دا غــــمونــه پــنډې پــنډې؟؟؟
ستاسو کشر … ستاسو ګودر