در بدایت چو سر بود نشآت

در بدایت چو سر بود نشآت
می نمایم وصول را اثبات
آن نخستین که عقلیش خوانی
جانفزا نشئه ای ست روحانی
دومین عالم مثال خیال
که ازو آمد اندکی به مقال
سومین حسّی است جسمانی
کآشکارا به حس همی دانی
[مصرع در نسخه قابل خواندن نیست]
قد طویها لو ارتقیتَ الطّور
دخل انسان درین سه شد به کمال
از علوم و امانی و اعمال
هست از انسان برای این نشآت
آل و اصحابی از جبلّت ذات