کار با عشق آن است که پارچهای را با تار و پود قلب خویش ببافی، بدین امید که معشوقِ تو آن را بر “تن” خواهد کرد.
کار با عشق آن است که خانهای را با خشتِ “محبت” بنا کنی، بدین امید که محبوبِ تو در آن زندگی خواهد کرد.
کار با عشق آن است که دانهای را با لطف و مهربانی بکاری و حاصل آن را با لذت درو کنی، چنانکه گویی معشوقِ تو آن را “تناول” خواهد کرد.
و بالاخره کار با عشق آن است که هر چیز را با “نَفَسِ خویش جان دهی” و بدانی که تمام پاکان و قدیسان عالم در “کار تو” مینگرند.
📕 پیامبر و دیوانه
✍🏽 جبران خلیل جبران