بدخشان سرزمین آریایی
عروس عشق خفته در گلستان
به کشم و جرم و درواز و به خواهان
نوا آمد سحر از سوی بستان
ز آن مرغ سحر خیز و خوش الحان
ز منقارش صدای صد نیستان
همی گفت این سخن با سوز و افغان
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
ز ققره ی کبک مستش دره درجوش
دمن تا قله ای پامیر گلپوش
شراب و انگبین از چشمه ها نوش
کجا عقل ات به سر ماند کجا هوش
همین آواز از کوه اش کنی گوش
که دریا نعره بر دارد که بخروش
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
بود این سرزمین ملک معانی
محل و زاده ای قبادیانی
به مد علم دارد پاسبانی
شکوه و منزلت را خوش بدانی
جهان منزل گه و این دار فانی
فقط با معنویت زنده مانی
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
سر افراز است از امروز و دینه
که دارد خرقه ای شاه مدینه
بود خلق اش همه نیک و امینه
شده پاک از غرور وکذب سینه
بمیرد دشمنش از سوز و کینه
ندارد این شکوه و سر زمینه
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
بدخشان سر زمین آریایی
گل و خاکش به عالم کیمیایی
خراسان را دوام و هم بقایی
فتاده را بدست همچون عصایی
که دارد این مفاد و این کمایی
همه فریاد کش بر یک صدایی
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
قوانینِ ادب ساغر کش ناز
همای فکرت عالی فلک تاز
عروسان خرد سروی سرافراز
به سیمرغ معانی آشیان ساز
همه عشاق عالم گشته دمساز
جهان خفته بیدار است از راز
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
فروغ علم روشن همچو فانوس
طراوت در دماغ و چشم محسوس
بود دشت و دمن همگون طاووس
ز آزادی سخن با طبل و با کوس
صدای صلح نباشد بند و محبوس
کجا جای به خائین و به جاسوس
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
به زاده دامنش بس شیر مردان
جهان سازد به دشمن همچو زندان
هجومی قدرت و قوت ز ایمان
که دارد طاقت شمشیر و پیکان
فلک از عیبت اش با چشم حیران
بود این فخری آزاد از بدخشان
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
بیا شاهراه علمست بر توهموار
بیا که پل شویم نه سد و دیوار
بیا تاکه شناسیم حد و مقدار
زبان پارسی می کن تو گفتار
بدخشان بچه ای آگاه و بیدار
پری رو دختر خوشرو و سرشار
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
به نظم آورد نکات چند محمود
کمین جهل دائم زار ومحدود
رقیب و دشمنان گردد نابود
بیابد حالتی این خطه بهبود
جبین ها باز و دلها جمله خوشنود
ز دیدار بدخشان با، بریم سود
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
بتاریخ 24سنبله 1391 هجری خورشیدی
سرودم
احمد محمود امپراطور
کابل افغانستان
عروس عشق خفته در گلستان
به کشم و جرم و درواز و به خواهان
نوا آمد سحر از سوی بستان
ز آن مرغ سحر خیز و خوش الحان
ز منقارش صدای صد نیستان
همی گفت این سخن با سوز و افغان
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
ز ققره ی کبک مستش دره درجوش
دمن تا قله ای پامیر گلپوش
شراب و انگبین از چشمه ها نوش
کجا عقل ات به سر ماند کجا هوش
همین آواز از کوه اش کنی گوش
که دریا نعره بر دارد که بخروش
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
بود این سرزمین ملک معانی
محل و زاده ای قبادیانی
به مد علم دارد پاسبانی
شکوه و منزلت را خوش بدانی
جهان منزل گه و این دار فانی
فقط با معنویت زنده مانی
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
سر افراز است از امروز و دینه
که دارد خرقه ای شاه مدینه
بود خلق اش همه نیک و امینه
شده پاک از غرور وکذب سینه
بمیرد دشمنش از سوز و کینه
ندارد این شکوه و سر زمینه
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
بدخشان سر زمین آریایی
گل و خاکش به عالم کیمیایی
خراسان را دوام و هم بقایی
فتاده را بدست همچون عصایی
که دارد این مفاد و این کمایی
همه فریاد کش بر یک صدایی
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
قوانینِ ادب ساغر کش ناز
همای فکرت عالی فلک تاز
عروسان خرد سروی سرافراز
به سیمرغ معانی آشیان ساز
همه عشاق عالم گشته دمساز
جهان خفته بیدار است از راز
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
فروغ علم روشن همچو فانوس
طراوت در دماغ و چشم محسوس
بود دشت و دمن همگون طاووس
ز آزادی سخن با طبل و با کوس
صدای صلح نباشد بند و محبوس
کجا جای به خائین و به جاسوس
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
به زاده دامنش بس شیر مردان
جهان سازد به دشمن همچو زندان
هجومی قدرت و قوت ز ایمان
که دارد طاقت شمشیر و پیکان
فلک از عیبت اش با چشم حیران
بود این فخری آزاد از بدخشان
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
بیا شاهراه علمست بر توهموار
بیا که پل شویم نه سد و دیوار
بیا تاکه شناسیم حد و مقدار
زبان پارسی می کن تو گفتار
بدخشان بچه ای آگاه و بیدار
پری رو دختر خوشرو و سرشار
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
به نظم آورد نکات چند محمود
کمین جهل دائم زار ومحدود
رقیب و دشمنان گردد نابود
بیابد حالتی این خطه بهبود
جبین ها باز و دلها جمله خوشنود
ز دیدار بدخشان با، بریم سود
بدخشان سر زمین آریاییست
بدخشان زیور ملک خداییست
بتاریخ 24سنبله 1391 هجری خورشیدی
سرودم
احمد محمود امپراطور
کابل افغانستان
