دل از غم و از غصه جدا می شده باشد

دل از غم و از غصه جدا می شده باشد
این طالع ِ خوابیده رسا می شده باشد
بسمل شده گان در ِ صد بیم و امیدیم
تیر دگری باز بجا می شده باشد
خورشید جهان تاب دل و دیده ای زارم
زان پرتو انوار به ما می شده باشد
ای شاه بلند مرتبه ی کشور عشاق
لطف نظرت سوی گدا می شده باشد
افتاده ایم اندر قفس رنج و تحمل
روح باز فراتر ز هما می شده باشد
دانی شب ظلمانی گرفت دامن وصلم
شام غم ما صبح صفا می شده باشد
محمود به صد عاجزی افتاده به کویت
بارگنه اش دست دعا می شده باشد

جمعه 06 ثور 1392 هجری خورشیدی
احمد محمود امپراطور
افغانستان