گل شکسته به گلزار کی شود پینه
به پای عاشق در مانده در میانه ای راه
ز نسج آبله پیزار کی شود پینه
زمانه ظالم و عمر عزیز در گذر است
هُمای بخت به ناچار کی شود پینه
به هر کجا و، به هر وقت نیک و بد باشد
ستم کشان و ستمکار کی شود پینه
دلِ که پاره شد و، رنجِ انتظار کشید
به سوزن مژه ای یار کی شود پینه
مقام و منصبِ هر که بوُد بجای خودش
کمالِ عالم و خر کار کی شود پینه
میان روزِ خوش و، شام غم تفاوتی است
ندای شاد و عزادار کی شود پینه
گذر ز رنگ دویی هرچه است آن میباش
که غازه بر لب و رخسار کی شود پینه
لحاف ترکیء مکر و دغای بیخردان
به جامه ای تنِ سرکار کی شود پینه
شکوه شاه و نیاز گدا برابر نیست
اسیر ِ جنگ و سپهدار کی شود پینه
مکن حسودی به محمود در بیانِ سخن
که طبع نازک و اجبار کی شود پینه
پنجشنبه 22 عقرب 1393 هجری آفتابی
که برابر میشود به 13 نوامبر 2014 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور
افغانستان