کوه های سبز ملک بدخشانم آرزوست

کوه های سبز ملک بدخشانم آرزوست
دیدار روی سرو خرامانم آرزوست
یک کهکشان ستاره ای از عشق و همدلی
تا صبحگاهی وصل درخشانم آرزوست
در دفتر کتابت ِ گلبرگ نامه ها
تنها ز نام ِ پاک تو عنوانم آرزوست
در واژه ها ملاحت دیگر فکنده ای
از فکر تو تراوش ِ دیوانم آرزوست
تدبیر ِعشق گرچه ز قانون فراتر است
از چشم نمی باز تو فرمانم آرزوست
در کشور سماحت صدق و، وفا و مهر
آیینه دار چون تو جهان بانم آرزوست
از رود نیل و عشق زلیخا شدم عذاب
آن کودکی ء یوسف و کنعانم آرزوست
تنها ایم جنون و هوای ترا کند
از شهر رو بسوی بیابانم آرزوست
بیزارم از مکابره و شیخ یاوه گو
کوس بلند مجلسی رندانم آرزوست
وصف رخ ترا کند آهنگ قلب من
یک نی لبک نه، بلکه نیستانم آرزوست
محمودم و هوای دگر نیست در سرم
آزاد و سر بلندی و ایمانم آرزوست

یکشنبه 30 سرطان 1392 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 21 جولای 2013 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور