گل بر يخنت در سر جاکت زده ای باز
رومال عرقپاک به واسکت زده ای باز
شادم که پس از مدت چهل سال به خوابم
يک حرف به صد ناز و نزاکت زده ای باز
اين نامهء رنگين تو بر نام که باشد؟
يک مهر خصوصی سر پاکت زده ای باز
انگور تو کی خورده ام ای صاحب اين باغ
ما را ز چه با نودۀ تاکت زده ای باز
پان بر لب و پودر به رخ و سرمه به چشمت
با پسته و بادام و به ناکت زده ای باز
صد طعنه به افراد رسانيدی به گوشم
با تانک و لی و سرگم و راکت زده ای باز
از خوگری ای شوخ بجلباز به رويم
با موزه و مهميز و پراکت زده ای باز
ای عشقری از وضع تو بوی خنک آيد
خود را ز چه بر حال فلاکت زده ای باز؟
رومال عرقپاک به واسکت زده ای باز
شادم که پس از مدت چهل سال به خوابم
يک حرف به صد ناز و نزاکت زده ای باز
اين نامهء رنگين تو بر نام که باشد؟
يک مهر خصوصی سر پاکت زده ای باز
انگور تو کی خورده ام ای صاحب اين باغ
ما را ز چه با نودۀ تاکت زده ای باز
پان بر لب و پودر به رخ و سرمه به چشمت
با پسته و بادام و به ناکت زده ای باز
صد طعنه به افراد رسانيدی به گوشم
با تانک و لی و سرگم و راکت زده ای باز
از خوگری ای شوخ بجلباز به رويم
با موزه و مهميز و پراکت زده ای باز
ای عشقری از وضع تو بوی خنک آيد
خود را ز چه بر حال فلاکت زده ای باز؟
