مگر عالم پر از آهنگ عشق است
سر مجنون که می بارد ز هر سو
بدانی يا ندانی سنگ عشق است
روا باشد چکد خون از دل من
که از روز ازل در چنگ عشق است
غرور و سرکشی حسن خوبان
همه از غيرت و از ننگ عشق است
همين سرخی چشم خوش نگاهان
خدا دانا بود از بنگ عشق است
به سودای طلب برق جهانسوز
اگر آگه شوی بالنگ عشق است
به قانون مقام راگداني
رگ جان پردۀ سارنگ عشق است
غنيمت بشمری اين مثنوی را
که از سر تا بپا نيرنگ عشق است
هنوز هم عشقری يکسو نگشته
به من گه صلح و گاهی جنگ عشق است