در لعل لبت گرچه حیات دو جهان است

در لعل لبت گرچه حیات دو جهان است
حسن تو سرا پا به خدا آفت جان است
قدر گل رخسار خود ای شوخ ندانی
رویت به خدا قبلهء صاحب‌نظران است
معشوق و مَی امروز در این خانه مهیاست
لیکن چه توان کرد که ماه رمضان است
سابق به خدا پیر و جوانش به حیا بود
گستاخی و بی‌باکی در این عصر و زمان است
جا دارد اگر عشقری بر خویش ببالد
در عصر خود امروز کلیم همدان است

عشقری رح ❣