که تو یگانه کسی؟
همه انگشتهای من مانده
به زیر چرخ اینک
بگ و انگشت اشارت به کجاست؟
که خدا را به همان انگشتی به تو آشتی دادم
دیگر انگشت ندارم که خدا را به تو آشنایی کنم.
و ندارم انگشت که دیگر چلّة زیبای ترا.
به نمایش بکشم.
جز همین دل که ورا چرخ جفا تیکه نمود.
دیگر اعجاز ندارم همه را
به همایش بکشم.
به هوسهای دلم میخندد،
کودک وقت که دیر آمدهام.
پس این چادر تصمیم، که بخواهم بنشینم اکنون
سیر، سیر آمدهام.
سیر از رنگ هوس
سیر از لذّت آمادکبابی ز مگس…
توی دارم.
همگی میرقسند،
توخفهها میآرند.
آن یکی روی طبق چهرة منفور عجب
دیگری چهره به پنهان نقاب آه و.
آن یکی در دل کاسه عسل زهرقتی
دیگری میگزدم چون آر و.
آن یکی خلتة لطفش به سر دوش شیاطین بار است
و به رقص نگهش میگوید:
“فورست عمر همین میقدار است”
Дигар ишора ба суи ту метавонам кард?
Ки ту ягона касӣ?
Ҳама ангуштҳои ман монда
Ба зери чарх инак
Бигу ангушти ишорат ба куҷост?
Ки Худоро ба ҳамон ангуште ба ту оштӣ додам
Дигар ангушт надорам ки Худоро ба ту ошноӣ кунам.
Ва надорам ангушт ки дигар чаллаи зебои туро.
Ба намоиш бикашам.
Ҷуз ҳамин дил ки варо чархи ҷафо тика намуд.
Дигар эъҷоз надорам ҳамаро
Ба ҳамоиш бикашам.
Ба ҳавасҳои дилам механдад,
Кудаки вақт,ки дер омадаам.
Паси ин чодари тасмим, ки бихоҳам бинишинам акнун
Сер,сер омадаам.
Сер аз ранги ҳавас
Сер аз лаззати омодакабобе зи магас…
Туй дорам.
Ҳамагӣ мерақсанд,
Тухфаҳо меоранд.
Он яке руи табак чеҳраи манфур аҷаб
Дигаре чеҳра ба пинҳони ниқоби оҳу.
Он яке дар дили коса асали заҳрқатӣ
Дигаре мегазадам чун ору.
Он яке халтаи лутфаш ба сари души шаётин бор аст
Ва ба рақси нигаҳаш мегуяд:
“Фурсати умр хамин микдор аст”! ش.ر