‎پيام يار

‎پيام يار
‎اى باد نو بهار اى روح بيقرار پيك و پيام يار
‎اى عاشق رميدهء كو ها و دشت ها
‎اى كاروان آبله پا ها و دشت ها
‎اى باد نو بهار دارى سفر چرا آسيمه سر كجا
‎از چشم ها چو اشك روان ميروى مرو
‎وز لعل غنچه بوسه زنان ميروى مرو
‎از دشت هاى دور مى آورى پيام تنهائى و سرور
‎آرمگاه خاك شهيدان آرزو
‎بيكس مسافران بيابان بجستو جو
‎پيچد بچنگ تو بوى گل و عبير آبست و رنگ تو
‎در لابلاى سبزه و گل مى كنى مقام
‎هر صبح چاك سينه مهرت كند سلام
‎استاد احمد ضيا قارى زاده