مه و مهرى كه با فتراك تدبير
ازين خرمن ربايد خوشه چينان
بسان دانه ريگى بى سر انجام
چه افزايد چه كاهد زين بيابان
كه ميداند به اين عقل و تردد
كه پيدا از نهان بهتر نباشد
به مرغان چمن از ما سلامى
كه گل تا هفته اى ديگر نباشد
ز صد بستر سنجاب و قاقم
يكى پر سايه شاخ بيد بهتر
ضيا يك فارغ ديوانه خويى
ز صد داناى پر ترديد بهتر