نه به دل سكون و راحت نه به دل قرار دارم
نه شگفتگى به خاطر نه به خنده كار دارم
چه بلا غم آزمونم كه چو غنچه غرق خونم
نه ازين چمن برونم نه سر بهار دارم
نه به سود خويش بندم نه زيان كس پسندم
همه سوز چون سپندم تپش شرار دارم
به لباس لاله گويم سخنى ز داغ مجنون
كه ميان سينه من هم دل داغدار دارم
ز هجوم اشك خونين چمن آفرين خويشم
به خزان نا مرادى سخن از بهار دارم
استاد ضياء قاريزاده