مورچگان

مورچگان
‏‎آنانكه همى شيفته ى بوى بهارند
‏‎آنانكه همى ديده به راه بر و بارند
‏‎آنانكه همى نوش پذير گُل و برگند
‏‎آنانكه همى گوش به آواز هزار ند
‏‎آنانكه جوانند و به هنگام جوانى
‏‎از ساغر لبريز خوشى باده گسارند
‏‎آنانكه درين آب و هواى خوش و دلكش
‏‎آماده ى گردش بسوى كوه و كنارند
‏‎گه دام به دوش اندر پوياى كمينند
‏‎گه تير و كمان در كف و جوياى شكارند
‏‎آنانكه لگد كوب نمايند ، چمن را
‏‎آنانكه نواگر گذران بر گل و خارند
‏‎آنانكه گه پويه چو پيلند توانا
‏‎باشد كه سر مورچگان پا نگذارند
‏‎ضيا قارى زاده